พระเจ้าวิลเฮ็ล์มที่ 1 แห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค (เยอรมัน: Friedich Wilhelm Karl; 29 กันยายน ค.ศ. 1781 - 25 มิถุนายน ค.ศ. 1864) เป็นกษัตริย์แห่งเวือร์ทเทิมแบร์คตั้งแต่วันที่ 30 ตุลาคม ค.ศ. 1816 จนถึงสวรรคตเมื่อพระองค์ทรงขึ้นครองราชย์ใหม่ๆ เวือร์ทเทิมแบร์คประสบปัญหาพืชผลล้มเหลวและความอดอยากในปีไร้ฤดูร้อน ในปี ค.ศ. 1816 หลังจากนั้นทรงเริ่มการปฏิรูปอย่างกว้างขวาง ส่งผลให้เกิดรัฐธรรมนูญ เมื่อวันที่ 25 กันยายน ค.ศ. 1819 ในรัชกาลที่ 48 ของพระองค์ ราชอาณาจักรได้ขยายจากอาณาจักรที่สร้างขึ้นในอาณาเขตของนิกายต่างๆ และประเทศเกษตรกรรมที่ต่างกันไปตามรัฐตามรัฐธรรมนูญที่มีเอกลักษณ์ร่วมกันและการจัดการที่มีการจัดการที่ดีนอกเหนือจากนโยบายภายในประเทศที่ประสบความสําเร็จแล้ว พระองค์ทรงดำเนินการตามความทะเยอทะยานตลอดรัชสมัยที่เน้นนโยบายต่างประเทศของเยอรมนีและยุโรป ควบคู่ไปกับมหาอำนาจแห่งปรัสเซียและออสเตรียพระองค์ทรงจินตนาการถึงมหาอำนาจที่สามของเยอรมนีในรูปแบบของบาวาเรีย ซัคเซิน ฮันโนเฟอร์และเวือร์ทเทิมแบร์ค แม้ว่าแผนนี้จะไม่ประสบความสำเร็จแต่ก็ทำให้เกิดนโยบายที่สม่ำเสมอ สอดคล้องกันและเป็นเป้าหมายในรัชสมัยของพระองค์วิลเฮ็ล์มเป็นกษัตริย์พระองค์เดียวที่ถูกบังคับให้ยอมรับรัฐธรรมนูญฟรังค์ฟวร์ท หลังจากการล้มเหลวของการปฏิวัติเดือนมีนาคมปี ค.ศ. 1848 พระองค์ทรงดำเนินการนโยบายการฟื้นฟูที่ต่อต้านภาพลักษณ์เสรีนิยมของพระองค์ตั้งแต่ก่อนการปฏิวัติพระองค์เสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 1864 ที่ปราสาทโรเซนสไตน์ในชตุทการ์ท สิริพระชนมายุ 82 พรรษา และพระศพถูกฝังไว้ในประสาทเวือร์ทเทิมแบร์ค